Pyry z gzikiem - kwintesencja wielkopolskiej kuchni

Dawno mnie nie było, to fakt. Wracam wypoczęta i z głową pełną pomysłów. Jednak dzisiaj będzie wyjątkowo tradycyjnie i niezbyt pomysłowo, przynajmniej dla mnie, rodzonej Wielkopolanki. 

Potrawę, którą dzisiaj przedstawiam, znam od zawsze. Jest idealna po mięsnym obżarstwie, np. następnego dnia po imprezie przy grillu, po weselu i po innych imprezach, na których na ogół królują mięsiwa. Ja przygotowuję ją również wtedy, kiedy brak mi weny lub chęci na coś bardziej skomplikowanego.

Warto zaznaczyć, że podstawą tego dania są dobrej jakości składniki. Ser musi być przepysznie śmietankowy, a ziemniaki kupione najlepiej na targu u znajomej straganiarki!

Aha, jest to ta potrawa, którą przygotowuje się "na oko", tak jak nam najbardziej pasuje!

Pyry z gzikiem

____________  

ziemniaki

twaróg (najlepszy jaki uda nam się kupić i dość tłusty)

kwaśna śmietana lub jogurt

cebula i ew. szczypiorek

sól

pieprz - najlepiej świeżo mielony

____________  

Ziemniaki gotuję do miękkości w mundurkach (czyli bez obierania).

Ser mieszam ze śmietaną/jogurtem, aż powstanie względnie gładka śmietankowa masa.

Cebulę drobno siekam i dodaję do sera.

Ser doprawiam solą i pieprzem, posypuję szczypiorkiem.

Ser schładzam w lodówce.

Gorące ziemniaki podaję z zimnym serem.

A do tego najlepiej smakuje szklanka zimnego zsiadłego mleka lub kefiru.

A jeśli chcemy troszkę warzyw, to proponuję do tego mizerię lub prostą sałatkę z pomidorów i cebuli.